Wat een perfect evenwicht hadden we! Hij las de routekaart, ik zorgde voor de broodjes en de koffie. Hij deed de financiën, ik zorgde voor het huishouden. Ja, lekker rol specifiek, dat snap ik ook wel, maar dit was wel hoe het was. Verantwoordelijkheden waren gedeeld en regelmatig gooiden we wat bij elkaar ‘over de […]
Lees meer
Je ziet hier de urn van Florian Thomas Louwen, zoontje van Mirjam en Tom Louwen. Mirjam is oprichtster van Stichting Nooit Voorbij. Gelukkig zei mijn vriendin “maar haar zoontje is pas driekwart jaar dood” anders had die therapeut echt aangedrongen op het weghalen van de urn uit huis. Ik ben blij met mijn therapeut maar […]
Lees meer
Alles doet pijn. Het maakt niet uit wat ik zeg, wat ik denk, wat ik zie, wat ik hoor, alles echt alles doet pijn. Wordt het ooit anders? Wanneer houdt het op? Dit is onleefbaar. Als het zo blijft dan hoeft het voor mij niet meer. Ik zou een naam onder dit citaat kunnen zetten, maar […]
Lees meer
Je mag niet meer ‘rouwverwerken’ zeggen. Het is een ‘fout’ woord geworden. Verwerken zou impliceren dat het ‘ophoudt’ (de rouw dus). Daarbij zegt Manu Keirse dat verwerken is wat we doen met ‘afval’. Rouw is geen afval. Telkens denk ik dan weer: is dat nou waar? Kan ik echt niet het woord ‘rouwverwerken’ gebruiken? Ik heb […]
Lees meer
De hele tijd vraag ik me af wat ik hiervan moet leren? Is het dat ik dus rustiger aan moet doen? Of dat ik meer aandacht aan mijn gezin moet besteden? Ik snap gewoon niet de zin van zijn dood. Dit vraagt Paul mij tijdens onze sessie. Zijn zoontje van acht jaar is overleden aan kanker.Waarom […]
Lees meer