Vakantie in rouw
Hoe is vakantie voor jou? Heb je de vragen gekregen? "En waar ga je naar toe op vakantie? heerlijk hè?". Of: "Joh, nog even dan mag je er helemaal uit, even weg van alle ellende.". Zoals zo veel dingen is 'vakantie' ook niet meer wat het is geweest. De aanloop er naar toe kan al ellendig zijn. Wat ga je doen, wil je wat doen? Voor wie doe je het? En dan: kun je het en wil je het aankunnen in je eentje? Of, als je kind is overleden, zonder je overleden kind?
Nee, de heerlijkheid van een vakantie kan er echt wel af zijn als je bent geconfronteerd met een groot verlies.
Lustige wite
Ja, dat waren we. Mieke, Marjan en ik. Lustige witwe. We trokken ons aan elkaar op. Mieke en Marjan beiden 3 kinderen, ik op dat moment één. Maar wat was het fijn. Altijd weten dat de ander je begreep. Een half woord was genoeg. Daardoor konden we ook echt wel lol hebben met elkaar (en ja de cuba libre, of de wijn hielp ook wel in de avond). We verdeelden de verantwoordelijkheid van de reis. Als mensen mij vragen wat mij door het rouwproces heen heeft geholpen, dan zeg ik altijd: mijn twee weduwenvriendinnetjes. Door dik en dun. Vaderdag? We hoefden elkaar maar te bellen en we wisten genoeg (overigens zaten we dan ook vaak bij elkaar). Kerst? Idem dito.
Misschien denk je: waar ga je naar toe Leoniek met dit verhaal? Ik ga ernaar toe dat ik vooral hoop dat jij ook zo iemand in je leven hebt met wie je dit kan doen. Omdat het zo kan helpen. Het cliché "gedeelde smart is halve smart" bestaat niet voor niets (in onze rouwkalender hebben we ook de spreuk "gedeeld geluk is driedubbel geluk".Lotgenoten
Wat is een goede term voor anderen die hetzelfde meemaken als jij? Lotgenoten? Gelijkgestemden? Mocht je een passende term hebben, laat me weten.
In ieder geval weet je wel wat ik bedoel als ik het heb over lotgenoten. Ik hecht veel waarde aan mensen die elkaar vinden in hetzelfde proces. Waarom? "Wie weet beter wat je doormaakt dan iemand die het zelf meemaakt?" Alsnog met alle nuances die er zijn tussen mensen, uiteraard, maar de diepe pijn, de pijn waar geen woorden voor zijn, die kun je delen. Zonder woorden. En dat is de kracht van lotgenotencontacten.
Gelukkig zijn er veel fora op internet te vinden waar men elkaar vindt. Bij mijn online herstelprogramma Lutografie zit ook een besloten facebookgroep. Daar delen mensen met elkaar. Niet super veel, maar wel regelmatig. Wat ik zelf daar fijn vindt, is dat het positief blijft. Men ondersteunt elkaar met tips en trics. Vaak hoor ik van mensen in rouw, die ik begeleid, dat de lotgenotenfora die er zijn, niet altijd goed aansluiten omdat er zo veel zwaars wordt gedeeld en men zich daar niet beter van gaat voelen. Maar voor iedereen is dit zeker anders.
Ook voor kinderen
Het is een 'long shot' om het zo maar te zeggen. In september start een lotgenotengroep voor kinderen in de basisschoolleeftijd die iemand in het kerngezin verloren zijn. Waarom is het een 'long shot'? Omdat dit in mijn praktijk in Leidschendam gebeurt. Dus je moet maar net toevallig daar in de buurt wonen. Is dat het geval, kijk dan hier voor meer informatie.
Voor ouders van een overleden kind
Nog zo'n long shot, maar te mooi om niet te delen. Een gespreksgroep voor ouders van een overleden kind. In Voorschoten. Hij start in oktober en er zijn 9 gesprekken gepland.
Voor meer informatie over deze groep kun je hier klikken.
Terug naar de vakantie
Ik hoop zo voor jou dat als je vakantie 'vieren' ingewikkeld vindt, dat je ook iemand ontmoet (of al ontmoet hebt) met wie je dit lastige gevoel kan delen. Die jou begrijpt. Nog mooier is het als je met die persoon ook je vakantie kan doormaken!
Voor mij is het (gelukkig) allemaal lang geleden. Ik hoef niet meer zelf en alleen over de vakantie na te denken, ik hoeft er niet meer tegenop te zien dat ik een eind (alleen) moet rijden of dat ik met 3 koffers en 2 kinderen naar Schiphol moet, terwijl zij nog te klein zijn om die koffers te dragen. Ik ben dankbaar. Ik had het niet kunnen bedenken. Ik hoopte het zelfs niet eens, want dat zat zeker niet in mijn systeem in die tijd.
Ooit
Wat ik voor jou wens is dat er ook voor jou ooit een periode komt dat je 'als vanzelf' weer op vakantie gaat. Dat er dan misschien een heel klein momentje is dat je denkt "Oh ja, 'vroeger' vond ik dit heel ingewikkeld". Dat je in diezelfde dankbaarheid kan komen.
Wanhoop niet.
En in de tussentijd? Benut de 'vakantie' om weer energie op te bouwen. Om lekker uit eten te gaan, niet elke dag strak te koken of de boodschappen te doen, de touwtjes laten vieren (ook naar de kinderen als je thuiswonende kinderen hebt). Eens met ongestreken kleren te lopen. Who cares? Gebruik de tijd die je hebt om een beetje laissez-faire te zijn.
Trots
En als je dan 'terugkomt' van vakantie, of de vakantietijd is voorbij (of je nou wel of niet bent weggegaan), wees dan trots op jezelf! Op wat je hebt gedaan! Of misschien zelfs, op wat je niet hebt gedaan! Misschien een idee om daar ook over na te denken: wat wil je wel of niet gedaan hebben in deze vakantietijd?
Misschien wil je hier iets over kwijt of kan ik op dit moment iets anders voor je doen. Weet me dan te vinden via www.hetnieuwerouwen.nl.
De afbeelding van dit blog komt uit de Rouwkalender. te bestellen als scheurkalender of gratis beschikbaar als app.