Stilte in rouw
Soms knal ik tegen de muren op, heb dan geen idee wat ik met mezelf aan moet. Het is zo stil geworden. In het begin had ik behoefte aan rust, iedereen kwam maar langs, maar nu zou ik willen dat er eens iemand langs kwam. Zelf heb ik de energie niet om naar iemand toe te gaan.
Miranda, verloor haar dochtertje een halfjaar geleden
Daar zit je dan met je verlies
Het is stil geworden in huis. De mensen die nog bij je thuis zijn, doen wat ze altijd deden (maar voelen zich ook niet meer zoals ze zich altijd voelden) en jij zit alleen, thuis op de bank. Je hebt een lange dag voor je. Hoe ga je die invullen? Je hebt werkelijk waar, nog geen enkel idee.
De eerste maanden na het overlijden
Er was zo veel aandacht toen het overlijden net had plaatsgevonden. Mensen kwamen langs, er werden pannetjes eten neergezet, je kreeg appjes en er was aandacht. Aandacht voor jou, voor je verdriet en voor je verhalen. Je mocht ze oeverloos herhalen. Telkens weer kon je die ene hele grote vraag stellen “WAAROM?”. Je had een luisterend oor, je kon je gedachtes ordenen, dankzij jouw toehoorders.
Het wordt stiller
Langzaam wordt het stiller. Je moet af en toe de deur uit, naar de winkel, misschien heb je kinderen die je naar school moet brengen, en mensen spreken je aan, raken je aan, maken contact. Ook dat wordt minder merk je. Het is zelfs misschien zo dat er mensen zijn die je gaan ontwijken, omdat ze niet meer weten wat ze moeten zeggen. Want de vraag “hoe gaat het” is totaal ongepast. Iedereen snapt dat het niet met je gaat, maar wat kunnen ze dan zeggen? Dus ze zeggen maar niets (meer).
Alleen thuis met je rouw
Naarmate de tijd verstrijkt zit je vaker alleen thuis. Misschien ben jij iemand die ervoor zorgt minimaal elke dag één afspraak te hebben, misschien zie je er tegenop om afspraken te maken omdat je bang bent dat je er geen energie voor hebt. Hoe dan ook, je herkent het gevoel vast. De muren komen op je af, je weet niet goed raad met jezelf.
Geen raad weten met jezelf
Het zijn woorden die pas hun werkelijke betekenis laten gelden als je ook werkelijk doorvoelt dat je ‘van gekkigheid’ niet weet wat je moet doen, hoe je de dag door moet komen. Je tolt met al je gedachten door je hoofd, door je lijf razen de gevoelens en je vindt nergens rust. Iemand bellen? Hoezo? Wat moet je zeggen. Wie snapt jou werkelijk?
De stilte doorkomen in rouw
Zoals de spreuk uit onze rouwkalender al zegt: stil in huis, herrie in je hoofd. Wat kun je doen?
Wist je dat schrijven rust geeft? Dat heeft onderzoek echt uitgewezen. Als je de gedachtes uit je hoofd haalt en opschrijft, gaan mensen zich echt beter voelen! Daarom is een ‘gedachtenboek’ bijhouden echt een goed idee. Met de hand schrijven is beter dan op een computer typen (hoe ontwend je misschien ook bent om met de hand te schrijven), het brengt je dichter bij je gevoel
Tips om je door de stille dag heen te helpen
Het allerbelangrijkste om te onthouden is: ook deze dag gaat weer voorbij en misschien voel je je morgen echt heel anders!
Misschien wil je hier iets over kwijt of kan ik op dit moment iets anders voor je doen. Weet me dan te vinden via www.hetnieuwerouwen.nl.
De afbeelding van dit blog komt uit de Rouwkalender. te bestellen als scheurkalender of gratis beschikbaar als app.