Kinderen met verdriet
Zorg van ouders
De eerste zorg van ouders in rouw is hun kind. Dat je zelf in en in verdrietig bent is vreselijk, maar dat je kind ook verdrietig is, is ondraaglijk. Je voelt hier direct datgene in praktijk gebracht wat je onbewust voelt als je kind wordt geboren: dit kind ga ik met mijn leven beschermen.
Beschermen
Bij Achter de Regenboog hanteren wij de spreuk: “Je kunt niet voorkomen dat de vogels van verdriet komen overvliegen, maar wel dat ze nesten maken in je haar”. Je kunt je kind niet beschermen, hoe graag je ook zou willen. Wat we vervolgens wel ‘kunnen’ is ervoor zorgen dat datgene wat ze meemaken, zo goed mogelijk geïntegreerd kan worden in hun leven.
Hulp zoeken
Daar gaan ouders voor! Ze zoeken hulp, soms al op de eerste dag na het overlijden. Of, als iemand ziek is, al meteen als, of kort nadat, de diagnose gesteld is.
Als onze kinderen iets meemaken, kunnen we al gauw denken dat ze het niet aankunnen, of dat wij niet bij machte zullen zijn hen te ondersteunen.
Veerkracht kinderen
Kinderen hebben een enorme veerkracht! Ze kunnen meer verdragen dan wij denken. Wat daarbij (wel) van belang is, is hoe de omgeving met ze omgaat! De balans vinden tussen het er wel en niet over hebben. Ik hoor vaak van jeugdigen in de praktijk dat ‘men doorgaat alsof er niets gebeurd is’. Dat vinden ze heel moeilijk. Want voor hen is het leven echt veranderd. De andere kant is dat mensen op een verdrietige toon tegen de jeugdigen gaan praten. Daar zitten ze helemaal niet op te wachten! Of ze nou 4, 8, 12, 18 (of 88) zijn! Dit is vaak een reden waarom jeugdigen maar liever helemaal niet over hun verdriet of gevoel praten.
Hoe helpen we de jeugdige
Wat moet je dan wel doen? Het is fijn als je de overledene gewoon benoemt. Als je het over hem/haar hebt. Als je ook aan het kind (dat kan dus ook de puber zijn) vraagt: “hoe gaat het nu met jou?” (op een gewone toon). Ik hoor vaak dat er aan het kind wordt gevraagd “hoe is het met je vader?” (of je moeder, etc). Terwijl jeugdigen het ook fijn vinden als de aandacht naar henzelf gaat. Maar weer niet te veel…
Lezen over kinderen en rouw
Het is zoeken hoe je het moet doen met kinderen. Binnenkort zal ik daar een ebook over maken. Tot die tijd kun je de 80-tips boekjes raadplegen van Scrivo Media. Er zijn er twee: 80 tips over rouwende kids basisschoolleeftijd en Als jongeren rouwen: 80 tips, pubers .
Daarnaast heb ik een youtube kanaal waar ik regelmatig (nou ja, pas net begonnen hoor) de tips in een vlog plaats. Het youtube kanaal kun je hier volgen.
Het kan
Dit blog wil ik eindigen met (nogmaals) te benadrukken dat kinderen enorme veerkracht hebben! Ik vind de volwassenen die op jonge leeftijd een overlijden hebben meegemaakt, vaak bijzondere mensen. Ze kijken op een bijzondere manier naar het leven en staan ook anders in het leven. Logisch, zou je zeggen. Ik hoop dat ouders in rouw daar kracht uit kunnen putten! Het leven van je kind houdt niet op als het wordt geconfronteerd met een overlijden.
Daarnaast ben ik een voorstander van het zoeken van hulp bij je rouw (als ouder én als je denkt dat het nodig is). Het is net als in het vliegtuig: eerst jij het zuurstofmasker op, dan je kind! Oftewel: hoe beter het met jou gaat, hoe beter het met je kind gaat.
Misschien wil je hier iets over kwijt of kan ik op dit moment iets anders voor je doen. Weet me dan te vinden via www.hetnieuwerouwen.nl (met chatfunctie).
De afbeelding van dit blog komt uit de Rouwkalender. te bestellen als scheurkalender of gratis beschikbaar als app.