De wirwar aan gevoelens in rouw

Moniek: Leoniek, ik snap het gewoon niet meer. De vorige keer dat ik hier was dacht ik nog: nou, volgens mij kunnen we wel gaan stoppen, maar nu, pfoeh, dat gevoel is heel ver weg. Ik voel me weer zó waardeloos!

De wirwar aan gevoelens. Zo herkenbaar en ook zo verwarrend. Je denkt dat je aan het opkrabbelen bent, maar vervolgens ‘stort je weer in’.

Geen vertrouwen in je gevoel

Eerder al schreef ik een blog over hoe je in rouw heen en weer gaat tussen, zoals dat dan heet, de ‘verliestaken’ en de ‘hersteltaken’.

Je kunt niet meer op je gevoelens vertrouwen en dat is heel lastig. Je hebt namelijk geen idee hoe je er over een uur bij zal zitten. Plannen maken? Beter niet maar, want wat als…

Dit is wat ik telkens weer hoor van rouwenden: ik durf niets meer te plannen.

Wat te denken van een vakantie boeken? Ben je net in goeie doen denk je: ik ga eens fijn een wintersport boeken, ik kan het vast weer aan. Maar als je dan weer wat meer in een dip zit, dan wordt die wintersport iets om verschrikkelijk tegenop te zien!

Gevoelens lopen door elkaar heen

Maar het is niet alleen het op en neer gaan, het is ook dat alle gevoelens door elkaar lopen. Een prachtige liefdevolle herinnering doet zo veel pijn opeens. Boosheid op de overledene kan bijna niet omdat je die persoon ook zo mist!

Maar ook: was dat etentje nou echt zo gezellig of was ik alleen maar blij dat ik er even uit kon?

Doodswens

Als ik denk aan een doodswens dan kan dat ook zo verwarrend zijn. In rouw weten we dat nabestaanden vaak graag naar de overledene toe willen (slechts een enkeling gaat ook). Dit kunnen hele verwarrende gevoelens zijn omdat je misschien kinderen hebt, of lieve vrienden en jij jezelf ook ondankbaar kunt vinden dat je deze gedachtes hebt.

Ze zijn heel normaal in rouw. Het is logisch en normaal dat je bij de overledene wilt zijn. Dat is precies wat het is. Je wilt bij de overledene zijn. Je wilt niet dood. Maar ja, om bij de overledene te kunnen zijn, moet je dood.

Nogmaals, gelukkig maakt bijna niemand een einde aan zijn leven. Als je écht een doodswens hebt, waarbij je al concreet aan het bedenken bent hoe je het wilt gaan doen, trek dan bij iemand aan de bel, of zoek contact met 113 zelfmoord preventie (0800-0113).

Hoe moet het met deze moeilijke gevoelens

Hoe moet dat nu met al die moeilijke gevoelens?

Kun jij jezelf een tijdje de gelegenheid geven het ‘even niet te weten’?

Wat je je kunt realiseren is dat jouw gevoel niet blijft. Zowel het fijne als het minder fijne niet. Dat kan soms jammer zijn, maar soms is dat dus ook juist heel fijn, want ook die dip zal weer voorbij gaan.

Gun jezelf de mogelijkheid om altijd iets niet te doen wat jij je wel had voorgenomen, of waar je zelfs al voor betaald had! Het is belangrijker dat je de rust ervaart om het af te kunnen zeggen dan dat je er gestresst van raakt, want dan wordt het alleen maar steeds spannender.

Mindful rouwen

Ik ben een groot voorstander van mindful rouwen. Dat houdt in dat je accepteert wat er op dat moment is aan gevoel. Voel je je rot? Prima. Voel je je fijn? Prima. Hou er niet te veel aan vast, verbind er niet te veel consequenties aan. Nu je goed voelen betekent niet dat je je morgen ook goed moet voelen. Nu je rot voelen betekent niet dat je je morgen ook rot voelt.

Terug naar Moniek

Moniek herkende wel wat ik zei.

Maar ik ben het zo verschrikkelijk zat me zo rot te voelen. Ik wil dat dit nare gevoel over is! Als ik me dan zo naar voel, dan denk ik dat het nooit gaat gebeuren!

Ik raadde Moniek nog het boek “Mindful omgaan met verlies” van Mieke Ankersmid aan. Een boek met meditaties erin hoe je mindful kunt blijven, ook of misschien wel juist, in rouw!

Misschien wil je hier iets over kwijt of kan ik op dit moment iets anders voor je doen. Weet me dan te vinden via www.hetnieuwerouwen.nl.

De afbeelding van dit blog komt uit de Rouwkalender. te bestellen als scheurkalender of gratis beschikbaar als app.