De taken in rouw

Echt, dan sta ik ’s ochtends op en dan denk ik: ik ga dit en dat en zus en zo doen. Maar uiteindelijk doe ik de hele dag niks. De achterstand loopt op, de was ligt al dagen bij de wasmachine, ik kom tot niks, ik moet zo veel. De verzekering moet nog geregeld, het huis moet op mijn naam komen, de auto moet verkocht, pff het is zelfs te veel voor me om op te noemen. 

Agnes is ‘pas’ twee maanden geleden haar partner verloren. Ze heeft vrij snel hulp gezocht bij mij voor haar twee kinderen van zes en negen. Al pratende kwam ze erachter dat zij het wellicht was die geholpen zou ‘moeten’ worden.

Vlak na het overlijden

Als iemand net dood is heb je veel te regelen. Je zou het ‘rouwtaken’ kunnen noemen (vaak refereer aan de rouwtaken als ik het heb over de theorie van rouw, maar dit soort zaken zou je ook gewoon rouwtaken kunnen noemen). Je wordt een soort van meegesleurd in de stroom en je doet wat je moet doen, immers sommige zaken kunnen niet wachten. Denk aan het regelen van de uitvaart. Of je nou energie hebt of niet, of je er ‘zin’ in hebt of niet, je moet het doen. Over zin gesproken, vaak wil je dat ook omdat je heel graag dit laatste voor jouw geliefde mooi en goed wilt laten zijn. 

De dagelijkse taken

Naast deze ‘rouwtaken’ gaat het ‘gewone’ leven ook door. Niet voor jou, dat is duidelijk, voor jou is de wereld gestopt met draaien. Maar in de meeste gevallen zul je gewoon boodschappen moeten doen, de kinderen naar school brengen, je bed uitkomen (en dat kan al een hele taak zijn als je in rouw bent) en alles wat het leven zo van je vraagt. Je kunt je werkelijk uitgeput voelen. 

Een pak melk

Een verhaal wat mij altijd is bijgebleven, is dat ik een moeder begeleidde van wie de dochter was overleden. Ze vertelde me als ze boodschappen ging doen dat ze op weg ging met een lijstje, maar steevast thuiskwam met alleen maar een pak melk. Ik vind het symbolisch voor hoe je werkelijk niet in staat bent om in rouw goed na te denken, overzicht te houden en te plannen. Ik blijf het onvoorstelbaar vinden dat dit is wat er in je hoofd gebeurt! Ik herken het van mezelf, maar ik herken het ook van de vele mensen in rouw die ik in de twee-en-twintig jaar nu heb begeleid.

Wees lief voor jezelf

Het zijn van die teksten “wees lief voor jezelf” “heb compassie met jezelf”. Maar hoe zou ik het anders kunnen zeggen? Echt, realiseer je dat je niet meer de oude bent. Dat word je heus wel weer, maar voorlopig nog niet (sorry, ik kan het niet mooier maken). Tot die tijd doe je wat je kunt en is het vooral belangrijk dat je het okay vindt als je op de bank hangt, als je er niet afkomt, ookal moet er van alles! Wat zou je tegen je beste vriend of vriendin zeggen in die situatie? Hoe komt het dat je dat niet tegen jezelf zegt? Waarom zijn ‘we’ altijd zo streng voor onszelf?

Vraag hulp

Het kan lastig zijn om hulp te vragen. Ik heb het daar eerder zeker al over gehad. Ook in de online lessen “omgaan met mijn rouw” komen dit soort kwesties aan de orde, hoe kun je zo goed mogelijk de periode van rouw doorkomen? Mensen willen je wel graag helpen. Zijn er dingen die je kunt uitbesteden? Kun je een app-groep maken met goede vrienden en in die app-groep een taak zetten met de vraag of iemand die voor je zou kunnen doen? Je omgeving voelt zich wellicht met lege handen staan, omdat ze het verlies niet terug kunnen draaien, de meesten vinden het fijn iets voor je te kunnen doen!

Terug naar Agnes

We bespraken hoe ze ’to-do’ lijstjes kon maken, maar vooral dat ze haar to-do lijstjes dan mocht bekijken en er slechts een vierde van mocht doen, wetende dat we vaak veel meer plannen dan we werkelijk uit kunnen voeren.

Daarbij mocht op haar ’to-do’ lijst iedere dag een ‘guilty pleasure’ staan, iets wat ze zichzelf eigenlijk niet toestaat, maar dan toch doen. 

Misschien wil je hier iets over kwijt of kan ik op dit moment iets anders voor je doen. Weet me dan te vinden via www.hetnieuwerouwen.nl.

De afbeelding van dit blog komt uit de Rouwkalender. te bestellen als scheurkalender of gratis beschikbaar als app.