Contact met overledene via artificial intelligence



Ik vraag me zo veel af: heb ik het goed gedaan? Vond hij het erg dat ik net de kamer uit was toen hij stierf? Had hij liever gehad dat ik de muziek op had gezet?

Een samenraapsel van enkele vragen waar mensen mee achterblijven als iemand sterft.

 

Nooit meer contact na de dood

Een van de ergste dingen als iemand sterft, is dat je nooit meer contact kan hebben. Het woord ‘nooit’ krijgt ook opeens een hele andere betekenis. Zoals je ook in bovenstaande aanvulzin kunt lezen die komt uit onze rouwkalender. Juist als je iets niet kan, dan wordt het verlangen des te groter. Ik vergelijk het wel eens met dat als je op dieet ben en de koektrommel staat in de kast, dan wil je maar één ding: een koekje! Als het dieet voorbij is kun je misschien zes keer langs die trommel lopen zonder er over na te denken. Alles wat we niet (meer) kunnen krijgen wordt belangrijk.

Ons brein en rouw

Nu is er onderzoek gedaan naar wat ons brein doet in rouw. Hoe gaat ons brein om met een verlies? Er zijn niet alleen psychologische uitdagingen en fysieke uitdagingen, nu blijkt ook uit onderzoek dat het brein ook de nodige uitdagingen heeft. Daar kom ik binnenkort op terug.

We willen contact

Al met al willen we contact (ervaren). Het wordt ook vaak gevraagd “voel je zijn aanwezigheid”? (uh… nee, moet dat dan?). Je zou wel wat willen horen. Anderen dromen van jouw overleden dierbare en jij denkt: waarom ik niet?

Je wil misschien naar een medium, maar wie vind je goed genoeg? Verder kijk je foto’s en misschien videos (maar die doen vaak, zeker in het begin, te veel pijn).

Artificial intelligence

Wat is er toch veel mogelijk in de wereld van de artificial intelligence. Vond ik de 'deepfake therapy' al revolutionair (je kunt de documentaire nog steeds hier terugkijken), er zijn al andere technieken op de markt.

Donderdag 16 februari mocht ik spreken in het Felix Meritis over rouwverwerking en hoe ik de rol van Artificial Intelligence daar zie. Een dag later werd ik gemaild door Guido Jongen van Virtually Human met de vraag wat ik vind van de bewegende beelden die van een overledene gemaakt kunnen worden en of ik denk dat het behulpzaam kan zijn.

Nu denk ik zelf dat alle manieren om nog een gevoel van contact te kunnen hebben met jouw overledene, heel fijn kan zijn. Met name in het begin. Het breinonderzoek waar ik het eerder over had, laat ook zien dat deze wens heel normaal is (kom ik een andere keer op terug).

Virtually Human

Als jij naar dit youtube filmpje kijkt, wat denk jij? Zou jij zoiets willen met jouw overledene? Dat kan op dit moment nog niet, want Virtually Human wil eerst data verzamelen, zodat er zo veel mogelijk informatie beschikbaar is van de persoon om later een zo echt mogelijk gesprek te laten plaatsvinden.

Ze zoeken dan ook mensen die weten dat ze doodgaan en die het fijn vinden als hun nabestaanden later op een of andere manier nog met ze zouden kunnen 'praten'. Dat vind ik mooi, want dat betekent dat degene die (dan) dood is, ook zijn toestemming heeft kunnen geven.

Zou jij hiervoor voelen?

Het is een nieuwe techniek, een nieuw onderwerp. Dat maakt vaak angstig. Waar eindigt het? Als je ooit de aflevering van Black Mirror hebt gezien “Be right back” dan weet je dat de hudige ontwikkelingen nog ‘niks’ zijn! Ik ben ervan overtuigd dat wat we kunnen zien in "Be right back" ook werkelijk mogelijk zal gaan zijn.

Het is spannend, nieuw en misschien ook eng. Zo is alles begonnen. Ik zou er toch niet aan moeten denken dat ik de eerste was die ooit in een vliegtuig stapte…

Ik ben benieuwd of jij dit zou willen: ofwel contact op deze manier aangaan, ofwel je data achterlaten.

Laat me wat weten!


Misschien wil je hier iets over kwijt of kan ik op dit moment iets anders voor je doen. Weet me dan te vinden via www.hetnieuwerouwen.nl.

De afbeelding van dit blog komt uit de Rouwkalender. te bestellen als scheurkalender of gratis beschikbaar als app.

Wil je meer informatie over rouw?